Daar ben ik nu. De hoofdstak van Nieuw Zeeland in het zuiden van het noordereiland. Na 6 weken door het zuidereiland gereisd te hebben was het tijd om afscheid te nemen van het ruige, dunbevolkte en prachtige zuidereiland.
De oversteek van zuid naar noord kan je met de veerboot doen (ongeveer 3 a 4 uur) of met een klein vliegtuigje (nog geen 20 minuten en maar 10 euro duurder…). Ik ben met een klein vliegtuigje overgestoken, naast de piloot. Mooi weer dus prachtig uitzicht!
Mega vliegveld:
Met de knieen aan het stuur even de kilometerstand noteren:
En klaar voor de landing op Wellington internation airport:
Vanochtend heb ik een fiets gehuurd om Wellington en omgeving te verkennen. Het is een compacte stad die rondom een haven en tussen de heuvels daarom is gebouwd. Enige nadeel is dat er hier meestal een sterke zuidwesten wind waait die als door een trechter tussen het noorder en zuidereiland wordt geperst langs Wellington. Gelukkig viel dat vandaag mee. Uitzicht:
Vanmiddag heb ik onder het genot van een koffie (en later een lokaal gebrouwen witbiertje) mijn gesprekken van de komende dagen een beetje voorbereid. Het viel me gelukkig niet tegen om na 7 weken flierefluiten weer aan het werk te denken. Morgen heb ik een gesprek met een consultancy bedrijf dat zich met name op SAP richt en overmorgen met Deloitte die naast hun accountancy tak blijkbaar ook een IT tak hebben. Verder heb ik een afspraak met een bedrijf dat zich bezig houdt met allerlei organisatorische zaken rondom verhuizen naar Wellington en probeer ik nog met EDS (grootste IT dienstverlener hier in NZ) in contact te komen.
Hiermee komt een einde aan alleen maar rondreizen en ga ik de komende tijd meer van dit soort gesprekken hebben. Onder andere over een kleine twee weken weer in Auckland en daarna weer in Australie. Ik heb nog geen vlucht naar Australie, maar die wil ik een dezer dagen eens gaan kopen…
Ik hoef me dus niet te vervelen en dat doe ik ook geen moment… af en toe moet ik bewust een dagje inbouwen om eens niets te doen, want anders komt dat er zelfs hier niet van…
Zo heb ik een paar dagen geleden in het Abel Tasman National park twee dagen lekker gerelaxed en wat over het strand gewandeld. Ook tijdens de dag zeilen op een catamaran heb ik niet veel gedaan:
Maar ja, dit soort stranden nodigen ook niet echt uit om veel te doen…
Hier nog een paar kiekjes van een paar weken terug in Mount Cook village. ‘s Nachts:
En in de regen:
En nou ga ik mijn bloes strijken voor morgen… hahaha!!!
De groeten!
Goed bezig Steve!!!!!!!!!!!!!!!!
Wees blij dat je geen auto hebt gekocht, dan kon je niet in het vliegtuigje de oversteek maken. Wij hebben de oversteek twee keer gemaakt, en Corné is 2 keer zeeziek geweest, de 2e keer heel erg. Ik was niet helemaal lekker op de heenweg en daarna zijn we nog de bochtige weg langs de zee richting het Abel Tasmanpark gereden, was ook niet zo’n heel slim idee….
Take care and good luck in je gestreken bloes!
Succes met je gesprekken. Laat mijn emailadres ook ergens achter.